چای کوهی | پشمینه | Stachys Lavandulifolia
نام فارسی: چای کوهی
نام علمی: Stachys Lavandulifolia از خانواده Lamiaceae
نام های دیگر: توکلیجه، پشمینه
ماهیت
چای کوهی گیاهی علفی و چندساله است که ارتفاع آن به چهل سانتی متر می رسد.
ساقه های این گیاه ، قرمز مایل به قهوه ای، نسبتا نازک و کرک دارند و سطح مقطع شان دایره ای شکل است.
برگ و گل
برگ های گیاه چای کوهی، سبز مایل به خاکستری، مات، کشیده، باریک، نوک دار، کرکدار و کمی ضخیم اند و معمولا به صورت چهارتایی و متقابل رشد می کنند.
گل های گیاه چای کوهی، زبانه دار و صورتی رنگ هستند و هر یک دو گلبرگ دارند؛ گلبرگ پایینی این گل ها بزرگ تر است و دو بریدگی کوچک روی آن دیده می شود؛
ولی گلبرگ های بالایی، کوچکتر و بیضی شکل هستند. گل های گیاه چای کوهی به صورت سنبله ای رشد می کنند و بسیار معطرند. کاسبرگ های این گل ها، بنفش هستند و کرک های فراوانشان باعث می شود تا در حالت کلی، شبیه گلوله ای از پشم به نظر آیند.
مواد تشکیل دهنده
در چای کوهی، اسانس روغنی وجود دارد که دارای ۴۱ / ۱۳ درصد ترانس کاریوفیلن، ۹۷/۱۱ درصد اسپاتولنول، ۴۴ /۸ درصد کاریوفیلن اکسید، ۰۸/ ۸ درصد گرماکرن، ۸۳/۶ درصد بایسایکلو گرماکرن، ۸۲ / ۵ درصد بتا فلاندرن، ۷۵/ ۳ درصد میرسن و ۵۱/ ۲ درصد لیمونن است.
افعال و خواص
چای کوهی، مفرح، مقوی مغز، مقوی اعصاب ، مقوی کبد، کمی مدر بول و کمی مشهى است .
چای کوهی به نیروی هاضمه کمک می کند و برای رفع خستگی، افسردگی، سردرد، سرگیجه، بیماری های معده ناشی از اختلال های عصبی، درد مفصل و رماتیسم مفید است .
محل رویش |
ایران در استان های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، البرز و کردستان |
اجزای مورد استفاده و مشتقات |
ساقه ، برگ و گل |
طبیعت |
گرم و خشک |
مضرات |
زنان باردار |
ثبت دیدگاه